โตแล้ว อะไรหนักก็รู้จักวาง อย่าถือให้เมื่อยล้า

[Prichas]

1. ตอนที่อยู่ร่วมกันทุกคนต่างก็มีความคิดว่าเวลายังมีอีกย า วนานแต่ที่แท้ชีวิตผู้คนต่างหมดไป

พร้อมทั้งการ ฉี ก ปฏิทินเจอกันครั้งหนึ่งหมดไปครั้งนึง


2. คนอื่นมองดูคุณว่ายังยังไงมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณคุณดำรงชีวิตอย่ า งไรมันก็ไม่เกี่ยวกับผู้อื่น


3. เกียรติเขาค้าขายกัน ราคากิโลละมากแค่ไหนเพราะอะไรเราจำต้องตั้งใจว่า คนอื่นเขาจะมองดูพวกเราอย่างไร

4. วันนึงคุณจะเข้าดวงใจว่า การทำความดี ย า กกว่าการปฏิบัติตัวให้เฉลี่ยวฉลาดความฉลาดเรียนรู้

ได้แต่ว่า ความดีงามต้องกล้าตกลงใจทำ

5. ในขณะที่อารมณ์ไม่ดี อย่ าใช้คำกล่าวประ ห า ร ผู้ที่รักคุณ

6. บ่อยในชีวิต ไม่อาจหวนกลับมาฉายซ้ำ ราวกับละครรีรันเมื่อพล า ด แล้ว

ก็หมดโอกาสไปตลอดชาติ

7. ยอมรับในสิ่งที่เป็นเย็นได้กับสิ่งที่พบจบได้กับสิ่งที่พล า ดฉลาดสำหรับการดำรงชีวิต

8. ปัญหาทุกอย่ า งที่เกิดขึ้นสาเหตุล้วนมาจากตัวเราเองทั้งปวง


9. บางเวลาถึงแม้ว่า ยกโทษคนอื่นๆไปสุดแท้แต่ใจก็ยังไม่สุขนั่นเป็นเพราะว่าพวกเรา

ลืมยกโทษตนเองนั่นเอง

10. มนุษย์เรามีกำเนิดย่อมมีวันดับดำรงชีวิตให้คุ้ม แต่ว่าอย่ า ดำเนินชีวิตแบบผลาญ

คุณอาจไม่มีคู่ ร้ความโด่งดัง แม้กระนั้นอย่ า ไม่มีซึ่งความดี

11. มนุษย์เรามักทำอะไรทึ่มๆเสมอ เย็นชาต่อผู้ที่รักพวกเราเฝ้าใฝ่หาผู้ที่เย็นชาต่อ

พวกเรา สุดท้ายก็ทำเองเจ็บเอง

12. ของที่ไม่อย า กได้ ต่อให้แพง ก็ไม่มีความแตกต่างกับ ข ย ะ

13. แม้คุณมิได้ตาบอดก็อย่ า เอาหูมา ตั ด สินผู้อื่น มันไม่ยุติธรรม

14. เยี่ยมจริงไม่ใช่อยู่ที่คุณรู้จักใครมากมายน้อยเท่าใดแต่ว่าอยู่ที่ย า มคุณย่ำแย่

มีคนใดกันสักกี่ผู้ที่ยังรู้จักคุณ

15. คนที่ไม่ได้อยากต้องการคำชี้แจงจากปากของคุณเพียงพอคุณอ้าปาก คุณก็แพ้แล้ว

16. มีผู้คนล้นหลามที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิตของคุณเขาบางทีอาจไม่ได้อยู่กับคุณจน

วันสุดท้าย แต่ว่าเขามาเพื่อ ให้บทเรียนกับคุณต่างหาก

17. ห่างกันสักพัก เป็นคำที่อธิบายของความรัก ที่กำลังจะแห้งเหือดไป

18. พอเพียงโตเป็นผู้ใหญ่ กลับรู้สึกอาลัยอาวรณ์หาวัยเด็ก เนื่องจากว่ายิ่งรู้มาก ยิ่งไม่มีความสุข


19. วางไม่ลง ก็แบกไว้เสีย ปลงไม่ได้ ก็จดจำไว้เสีย ทิ้งมิได้ ก็รั้งไว้เสียรอให้กระทั่ง

ถึงวันหนึ่ง หามไม่ไหว ก็วางได้เองจำไม่ได้ก็ปลงได้เองรั้งไม่ไหวก็ต้องปล่อยไปเอง
ปล่อยวาง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13357/