(https://freelydays.com/wp-content/uploads/2023/04/8-%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99-696x364.jpg)1. เพราะเราไม่ได้เกิดมาเพื่อดำเนินงานอย่ างเดียว
เราไม่ได้ดำเนินงานแล้วแฮปปี้ทุกวี่ทุกวัน หลายคราวที่พวกเรากลับไปบ้ า นแล้วอย ากจะลาออกมันซะเดี๋ยวนั้น แต่ถ้าพวกเรามีเป้าหมายอื่นๆในชีวิต อย่างเช่น วิ่งมาราธอน, ปลูกต้นไม้ หรือแม้กระทั่งต่อ ป.โท
การเปลี่ยนโหมดมาทำเรื่องที่เราชอบจะทำให้จิตใจเบิกบานขึ้น แล้วก็ เพิ่มความเชื่อมั่น เนื่องจากว่าการเฟลจากที่ดำเนินงานส่วนใหญ่มักทำให้เราเสียกำลังใจ แล้วก็ขาดความมั่นใจในตัวเอง ส่วนตัวสำหรับเรามันส่งผลถึงการเข้าสังคม การตัดสินใจในเรื่องงาน และ อีกมากมาย
ยกตัวอย่ าง... มีเพื่อนฝูงคนนึงถูกใจตัดเย็บเสื้อผ้ามากมาย ตั้งใจจริงขนาดลงคอร์สเรียนเส า ร ์อาทิตย์ ขณะนี้ปฏิบัติงานประจำไปด้วย ตัดเสื้อผ้าขายไปด้วย จนกระทั่งตอนนี้เปิดร้านขายออนไลน์สร้างเป็นอาชีพเสิรมที่มีรายได้มากกว่างานประจำไปละ
2. หัวหน้าก็คนนะ.. ทราบยัง
สำหรับมนุษย์เงินเดือนตัวจ้อยอย่ างเรา สิ่งที่พวกเราเคารพยกย่องที่สุดในสถานที่ทำงานก็คงจะหนีไม่พ้นนายจ้าง ผู้ที่เป็นหัวหน้างานเองก็มีนิสัยนาๆประการ อย่ างตัวเราเคยเจอทั้งๆที่แบบขึ้นชื่อว่าโ ห ด สุดๆทำงานมาก ไปจนถึงวันๆไม่ทำงานทำการ คอยสั่งคนโน่นคราวคนนี้ที แต่พอใช้ได้มองดีๆพวกเราก็พบว่า เฮ้ย หัวหน้าก็คนนี่หว่า
แต่ว่าคนๆนี้มันจะมาบ่นว่าเกียจคร้านตื่น หรือโดนนายสั่งงานเยอะมิได้ยังไง เพราะเหตุใดน่ะหรอ นอกจากจะโดนหัวหน้าของเค้าเองหมั่นไส้แล้ว ลูกน้อง (https://freelydays.com/13457/)ก็ยังจะไม่ให้ความเคารพด้วย หนำซ้ำบางทีอาจจะหาเรื่องกันเสียระบอบการปกครองทั้งทีม
ถ้าให้ชี้แนะก็อย ากจะพูดว่าพย าย ามรู้เรื่องเค้าดีกว่าว่าเค้าก็เป็นมนุษย์อย่ างเราๆนี่แหละ เป็นคนดีบ้ า งคนอัลธพาลบ้ า ง นิสัยก็ไม่เหมือนกันบ้ า งเป็นเรื่องปกติ อย่ าคิดว่าพวกเรากับเค้าอยู่คนละขั้วกัน อย ากให้มองในมุมที่ว่าหากเราไม่ทำงานให้เค้า เค้าจะเอางานไหนไปส่งละ จริงๆหัวหน้าเลิกงานก็อย ากกลับบ้ า นไปพบครอบครัว
มิได้อย ากอยู่ดึกดื่นๆให้ผู้ที่บ้ า นเป็นห่วงหรอก เวลาว่างก็มิได้อย ากปฏิบัติงาน ก็อย ากท่องเที่ยวเช่นกันนั่นแหละ แม้กระนั้นเพียงแค่ออกหน้าพูดมากแบบพวกเราไม่ได้ ตำแหน่งมันค้ำคอ ลองนึกดู
เพียงแค่เราพรีเซนเทชั่นงานกับหัวหน้าก็เกร็งจะแ ย่ นี่เค้าจำเป็นต้องเอางานพวกเราไปนำเสนอกับหัวหน้าฝ่าย หรือ CEO ลูกน้องใครที่ช่วยแบ่งเบาภาระเค้าได้เยอะ เค้าก็จะรักคนนั้นเป็นปกติ
3. อย่ าเชื่อมั่นในตัวเองเกินไปในโลกอินเตอร์เน็ต
คนไม่ใช่น้อยมั่นใจว่าโลกโซเชียลเป็นพื้นที่ส่วนตัว จะโ พ ส ต์ อะไรมันก็สิทธิ์ของพวกเรา แต่ทราบรึเปล่าว่า HR สมัยปัจจุบันนี้นอกจากจะดู resume เราแล้ว ยังมองเ ฟ ส บุ ค ของเราด้วย เพื่อนฝูงพวกเราที่เป็น HR การันตีมาว่า Social media บอกความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเราได้มากกว่า Resume เป็นสิบเท่า เห็นไหมว่าตัวตนบนโลกออนไลน์
ของพวกเรานั้นมีผลกับพวกเราตั้งแต่ก่อนเข้างานซะอีก เมื่อเราเป็นมนุษย์เงินเดือนสุดกำลัง เรื่องเหล่านี้ยิ่งต้องระมัดระวัง อย่ างเราคือไม่แตะต้องเฟสบุ้คเลย หรือหากจะโ พ ส ต์ /แ ช ร์อะไร ก็คิดแล้วว่าหากหัวหน้ามามองเห็นก็ช่างเถิด
ถ้าเกิดอย ากมีพื้นที่ส่วนตัวจริงๆเสนอแนะให้แยกเฟสที่ทำงาน กับ เฟสส่วนตัวเลย แล้วปิดสาห้วยณพด้วย เพราะ โดยมากคนภายในที่ทำงานเค้าก็ขอแอดกันอยู่แล้ว ยิ่งเรื่องดราม่าในที่ทำงาน คนนั้นคนนี้ เบื่องาน หัวหน้าโง่เขลาเบาปัญญา ห้ามโ พ ส ต์ เด็ดขาด โ พ ส ต์ ปุ้บมีคนแคปปั้บแน่ๆ...!! เตือนแล้วนะ
4. จุดโฟกัสที่ทางวิ่งของเรา สนใจ ตั้งใจ แต่ว่า... อย่ าเก็บลู่วิ่งบุคคลอื่นมาอิจฉาริษยา
ช่วงปีให้หลังมานี้ เพื่อนพวกเราคนจำนวนไม่น้อยเริ่มเรียนต่อ สร้างครอบครัว บางบุคคลแปลงงานไปงานที่ค่าจ้างรายเดือนสูงสุดๆบางบุคคลเริ่มธุรกิจของตนเอง บางคราวเราเลื่อนมองหน้าเฟสแล้วหลังจากนั้นก็แอบคิดนะว่า เฮ้ย...!! คนนั้นคนนี้ได้ดิบได้ดี แล้วตัวเราล่ะทำอะไรอยู่ แต่บอกเลยว่าชีวิตพวกเขาก็มิได้ดีมากกว่าเราหรอกเผลอๆเพื่อนคนจำนวนไม่น้อยบางทีก็อาจจะกำลังอิจฉาชีวิตเราอยู่ก็ได้
เคยมีคนเดินมาบอกเราว่าแหม ชีวิตดีจังนะ... เป็นตัวเราเองก็ไม่ได้คิดเลยว่าชีวิตพวกเราดี สิ่งที่เราคัดเลือกกรองโ พ ส ต์ ลงโซเชียลนั่นแหละที่ดี ควรจดจำไว้ว่าอย่ าเอาจังหวะชีวิตของพวกเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
จุดโฟกัสที่ทางวิ่งของเรา ทราบดีว่าเรากำลังจะทำอะไร รู้ว่าจุดหมายปลายทางเราต้องการอะไร รู้ว่าวันนี้เราประพฤติดีกว่าเมื่อวานแล้วหรือยัง ก็เพียงพอแล้ว แอบมองทางวิ่งคนอื่นๆบ้ า งเป็นบางครั้ง เพื่อเป็นแรงก ร ะ ตุ้ น ให้พวกเราจริงจังกับชีวิตเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ว่าอย่ าเก็บมาเอาใจใส่จนกังวลพอเพียง
5. เล่นการเมืองกับทุกคน
ประเดี๋ยวก่อน...!! อย่ าพึ่งตระหนกตกใจไป.. เล่นการเมืองกับทุกคนไม่ได้แปลว่า ให้เราไม่ต้องจิรงดวงใจกับคนไหนกัน แต่ว่า... แปลว่า " เราไม่ใฝ่ใจฝ่ายใด " อย่ างที่รู้กันว่าในสถานที่ทำงานหลายๆที่
มีการเล่นพวกเล่นพ้อง หรืออยู่ๆก็จะมีเสียงแว่วมาว่า คนนี้เด็กคนนั้น ซึ่งจากการเฝ้าสังเกตุมาเป็นระยะเวลา 3 ปี พบว่าผู้ที่เล่นการเมือง (มากๆ) โดยมากปราศจากความสุข ยิ่งพวกที่ตำแหน่งโตๆแต่ว่าเล่นเค้าไว้มากนี่ห้ามเสียทีเลยจ้า มีคนรอคอยซ้ำเยอะแยะเลย
" เล่นการเมืองกับทุกคน " ในความหมายนี่คือ... การที่พวกเรามองว่าคนนี้เป็นคนยังไง จะเข้ากับเขาได้อย่ างไร ไม่ได้กล่าวว่าให้สตอเบอร์รี่ หรือ ฝืนตนเอง แม้กระนั้น... แต่ละคนเขาก็มีพื้นฐานนิสัย ความชื่นชอบ
โตมาในสังคมที่แตกต่างกัน การที่เราดูแล้วทราบว่าจะ " อยู่ร่วมกับเขาแบบเป็นมิตร " ได้อย่ างไรจะก่อให้เราได้เปรียบมากมายๆเว้นแต่วางตัวง่ายแล้ว เราจะไม่มีศั ต รู เคสนี้รวมถึงบางบุคคลที่ดูแล้วไม่ถูกจริตกัน
การวางตัวกับเขาก็คือเฉยๆทักทายสวัสดีตามมารย าท ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปคุยก็ไม่ต้องคุย... เราไม่รู้จักหรอกว่าวันนึงโลกจะเหวี่ยงเราเข้าไปทำงานกับผู้ใดกันแน่ ด้วยเหตุนั้น อย่ าสร้างศั ต รู เด็ดขาด ถึงไม่ได้ร่วมงานกันในบริษัทนี้ แต่ว่าในอนาคต บางทีอาจได้โครจรมาร่วมงานกันในที่ใหม่ๆก็ได้
6. โดนด่าวันนี้ ดีมากยิ่งกว่าโดนด่าทอตอนอายุ 50
เนื่องจากว่าอายุยังน้อย ความมุ่งหวังจากคนที่อยู่รอบข้างมันเลยน้อยตามไปด้วย ถึงแม้ว่าพวกเราจะรู้สึกบีบคั้นสำหรับเพื่อการปฏิบัติงานสุดๆแต่ว่าเชื่อเถอะ เราล้มเหลววันนี้ ดีกว่าพวกเราไปล้มตอนอายุ 50 พี่ๆที่เขาอยู่จนถึง 50-60 ก็ผ่านช่วงแบบเรามาแล้ว
สิ่งที่อย ากจะแนะนำเป็น.. ใช้เวลานี้ให้คุ้ม เรามิได้อายุ 20 กว่าๆตลอดไป อย ากทำอะไรทำ อย าเรื่องมอะไรโ ง่ๆก็ให้รีบถาม พรีเซ้นแล้วมันไม่ดีก็พรีเซ้นไปเรื่อยๆฝึกฝนไปเรื่อยๆโดนด่าทอปัจจุบันนี้
เ จ็ บ น้อยกว่าโดนดุตอนอายุ 50 เยอะแยะ ถึงจะผิดพลาด ด้วยความยังเด็ก รวมทั้ง อ่อนประสบการณ์ คนส่วนมากพร้อมจะยกโทษเราเสมอ ด้วยเหตุผลดังกล่าว ล้มเหลวไม่น้อยเลยทีเดียวเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์
วามแตกต่างระหว่าง " เพื่อนฝูง " กับ " เพื่อนร่วมงาน " เป็นยังไง ที่เค้าบอกว่ายิ่งโต ยิ่งหาเพื่อนพ้องย ากก็น่าจะจริง สมัยประถม การหาเพื่อนฝูงใหม่ไม่ย ากเท่ายุคมัธยม แล้วก็การหาเพื่อนฝูงในสมัยมัธยมก็ไม่อย ากเท่าตอนเข้ามหาวิทย าลัย มันหมายความว่ายิ่งเราโตขึ้นเท่าใด เราจะหาเพื่อนพ้องย ากขึ้นเท่านั้น และไม่จำต้องบอกเลยว่าการหาเพื่อนพ้องที่แท้จิตใจคนนึงในสถานที่ทำงานมันย ากขนาดไหน
นอกเหนือจากการที่จะมีเรื่องมีราวผลตอบแทน ทั้งยังตำแหน่ง ค่าตอบแทนรายเดือน การวัด เข้ามาเกี่ยวด้วย หน้าที่หลักของคนเราเงินเดือนอย่ างเราคือไปดำเนินงาน ไม่ได้ไปทำกิจกรรมสานสมาคมหาเพื่อนฝูง โดยเหตุนั้นวันๆเราก็เลยจะเจอเพียงแค่เพื่อนฝูงร่วมทีม ซึ่งจำนวนมากและก็เป็นการคุยกันแค่เรื่องงานเพียงแค่นั้น
พวกเราโชคดีที่เจอทีมที่ดี คุยได้ทั้งยังเรื่องส่วนตัวแล้วก็เรื่องงาน พูดได้ว่าเป็นทั้งเพื่อน แล้วก็เพื่อนร่วมงานในครั้งเดียวกัน การมีทีมที่อยู่ด้วยแล้ววางใจอย่างนี้ เรามีความคิดว่ามันเป็นผลกำไรชีวิต พย าย ามหาคนเหล่านี้ให้พบในสังคมการทำงาน แล้วพวกเราจะอย ากไปทำงานมากขึ้น ( นิดหนึ่งก็ยังดี ) ไม่จำเป็นที่ต้องอยู่ทีมเดียวกันก็ได้ เพียงแค่ได้เผชิญ
คุยแลกความเซ็งดีแล้ว ให้พวกเราลองถามตัวเองว่า "หากพวกเราลาออกจากที่นี่ เรายังจะอย ากนัดหมายคนนี้ทานข้าวอยู่ไหม" หากคำตอบเป็นใช่ ยินดีด้วย คุณเจอเพื่อนจริงๆในสถานที่สำหรับทำงานแล้ว
7. หาคนที่เป็นมากกว่า " เพื่อนผู้ร่วมการทำงาน " ให้เจอ แล้วจะอย ากไปทำงานมากขึ้น
ความแตกต่างระหว่าง " เพื่อนฝูง " กับ " เพื่อนร่วมงาน " เป็นอย่างไร ที่เค้ากล่าวว่ายิ่งโต ยิ่งหาเพื่อนพ้องย ากก็คงจริง ยุคประถม การหาเพื่อนใหม่ไม่ย ากเท่ายุคมัธยม แล้วก็การหาเพื่อนฝูงในสมัยมัธยมก็ไม่อย ากเท่าตอนเข้ามหาวิทย าลัย มันแปลว่ายิ่งเราโตขึ้นเท่าไหร่ เราจะหาสหายย ากขึ้นเท่านั้น
และไม่จะต้องบอกเลยว่าการหาเพื่อนที่แท้ใจคนนึงในสถานที่ทำงานมันย ากแค่ไหน นอกเหนือจากการที่จะมีเรื่องมีราวผลตอบแทน อีกทั้งตำแหน่ง ค่าตอบแทนรายเดือน การประมาณ เข้ามาเกี่ยวด้วย หน้าที่หลักของมนุษย์ค่าตอบแทนรายเดือนอย่ างเราคือไปดำเนินงาน มิได้ไปทำกิจกรรมสานชมรมหาเพื่อนฝูง ด้วยเหตุนั้นวันๆพวกเราก็เลยจะพบแค่เพื่อนร่วมกลุ่ม ซึ่งส่วนใหญ่รวมทั้งเป็นการคุยกันแค่เรื่องงานเพียงแค่นั้น
เราโชคดีที่เจอทีมที่ดี คุยได้อีกทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน กล่าวได้ว่าเป็นทั้งเพื่อน รวมทั้งเพื่อนผู้ร่วมการทำงานในคราวเดียวกัน การมีทีมที่อยู่ด้วยแล้วสนิทใจอย่างนี้ พวกเราคิดว่ามันเป็นผลกำไรชีวิต
พย าย ามหาคนพวกนี้ให้พบในสังคมการทำงาน แล้วพวกเราจะอย ากไปทำงานมากขึ้น ( นิดหน่อยก็ยังดี ) ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ทีมเดียวกันก็ได้ เพียงแค่ได้เผชิญ สนทนาแลกเปลี่ยนความเซ็งก็ดีแล้ว ให้พวกเราทดลองถามตนเองว่า "ถ้าเราลาออกจากที่นี่ เรายังจะอย ากนัดคนนี้รับประทานข้าวอยู่ไหม" หากคำตอบเป็นใช่ ยินดีด้วย คุณพบเพื่อนพ้องจริงๆในสถานที่ทำงานแล้ว
8. จงเป็น " ผู้รับจ้างมืออาชีพ "
สรุปสั้นๆตามหัวข้อเลย ถ้าหากอย ากบรรลุเป้าหมาย แล้วก็ เป็นสุข จงเป็น " ลูกจ้างมืออาชีพ " ให้ได้ บอกง่ายแต่ว่าทำย ากนะ เพราะเหตุว่าผู้รับจ้างมือโปรก็คือคนที่ตระหนักได้ว่า " พวกเราถูกว่าจ้างมาด้วยค่าแรงงานจำนวนหนึ่ง " นั่นถือได้ว่าบริษัทเค้าปรารถนาอะไรบางอย่ างจากพวกเราแลกเปลี่ยนกับค่าแรงนั้นๆ
เราต้องทราบดีว่าบริษัทว่าจ้างเรามาทำอะไร แล้วก็ ทำมันให้ดีมากกว่าที่บริษัทคาดหวังแม้อยากได้ความเจริญในหน้าที่ ถ้างานที่ทำอยู่มีความรู้สึกว่าไม่ตรงกับ skill หรือ passion ของพวกเรา ก็ไม่ควรทรหดอดทนทำไป
น่าจะหางานที่พวกเราทำแล้วเราเป็นสุขแล้วก็ทำเป็นดีเพื่อดึงศักยภาพของตัวเองออกมาให้สูงที่สุด นอกจากจะทำให้เราเติบโตในองค์กรแล้ว ยังมีผลให้พวกเราปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอเวลาและไม่เบื่อด้วย
เมื่อถึงจุดๆหนึ่งเราจะทราบเองว่าควรจะไปทางไหนต่อ รีบหาสายงานที่ถูกใจให้ได้ตั้งแต่เนิ่นๆแล้วพวกเราจะเป็น Expert ได้เร็วกว่าคนอื่นๆ อายุเท่านี้ไม่ต้องกลัวการลาออก จะลาออกจำนวนกี่ครั้งก็ได้ หากท้ายที่สุดเราพบสายอาชีพที่พวกเรารักแล้วก็อย ากทำ จะเป็นอะไรที่คุ้มค่ามาก
และก็ด้วยคอนเซ็ปท์เดียวกัน " เราถูกจ้างมาด้วยค่าจ้างจำนวนหนึ่ง " อย่ าทำงานหนักเกินกว่าค่าตอบแทนกระทั่งเกินไป ทุ่มเทได้ แม้กระนั้นควรมีผลที่ดีตามออกมาด้วย ได้แก่ได้ปรับค่าตอบแทนรายเดือน ได้ประเมินดี
หาเวลาอยู่กับพ่อแม่ ญาติๆบ้ า ง หันกลับไปมองดูด้านหลังบ้ า งว่าผู้ที่เป็นบันไดให้เรามายืนจุดนี้ เวลานี้เค้าคืออะไรกันบ้ า งนะ...? อย่ าลืมว่าบิดามารดาอายุมากขึ้นวันแล้ววันเล่า ดูแลสุ ข ภ า พ ท่านด้วย หากเดือนไหนมีเงินเหลือก็ตรวจสุ ข ภ า พ ให้แก่ท่านแล้วหาเวลาไป มันไม่ทุกข์ยากลำบากหรอก แลกเปลี่ยนกับความสบายของพ่อแม่
ลูกน้อง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13457/